زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

منهی عنه غیری





منهی عنه غیری، فعل مورد نهی شارع به دلیل مقدمیت آن برای امر مبغوض می باشد.


۱ - تعریف



منهی عنه غیری چیزی است که به دلیل « مقدمه بودن» برای چیزی دیگر، مورد نهی قرار می‌گیرد؛ به بیان دیگر، نهی گاهی به طور مستقل به موضوعی تعلق می‌گیرد و گاهی به عنوان «مقدمه بودن» برای چیز دیگر؛ در صورت دوم، نهی «غیری» است و متعلق آن را نیز «منهی عنه غیری» می‌گویند؛ یعنی منهی عنهی که به سبب مقدمه بودن برای امری مبغوض، مورد نهی واقع شده است.

۲ - تعلق نهی به منهی عنه غیری



تعلق نهی به منهی عنه غیری به انگیزه مورد تکلیف قرار دادن آن نیست، بلکه به منظور ارشاد و بیان مقدمیت ، از آن نهی می‌شود، مثل: نهی از نماز به سبب امر به زدودن نجاست از مسجد ؛ در این نهی، نماز منهی عنه غیری است، زیرا مقدمه امری مبغوض (ترک ازاله نجاست ) می‌باشد.
[۲] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۲۵.


۳ - پانویس


 
۱. خمینی، روح الله، مناهج الوصول الی علم الاصول، ج۲، ص۱۶۰.    
۲. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۲۵.
۳. خمینی، مصطفی، تحریرات فی الاصول، ج۴، ص۲۹۰.    
۴. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۱، ص۳۲۵.    
۵. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۱، ص ۳۵۲-۳۵۱.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۱۰، برگرفته از مقاله «منهی عنه غیری».    

رده‌های این صفحه : منهی عنه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.